O Charrán Patinegro é o máis parecido de todos ás gaivotas polo seu tamaño e fortaleza do pico. Este é negro con punta amarela e ten as patas tamén negras. No verán a parte superior da cabeza é negra coas plumas na caluga prolongadas nunha a maneira de crista que adoita erizar cando está excitado.
As ás e o dorso son gris pálido e o resto do corpo branco. Cara a mediados de xuño a maioría comezaron a muda e en agosto cando xa os primeiros ven en paso migratorio pola costa cantábrica xa case todos visten o plumaje invernal no que o trazo máis destacado é a fronte branca e o negro da cabeza mesturado con tons esbrancuxados.
Case Ameazada (NT). O seu nidificación concéntrase en dúas únicas colonias de ocupación recente, o que fai que a poboación reprodutora sexa moi vulnerable. A posición marxinal na área
de distribución europea, fai que sexa susceptible de experimentar cambios asociados cos procesos de expansión ou regresión demográfica da especie. As alteracións do hábitat (redución
de espazos óptimos de cría, cambios do réxime hídrico, etc.) e as molestias vinculadas con actividades humanas, son outras causas a ter en conta.
de distribución europea, fai que sexa susceptible de experimentar cambios asociados cos procesos de expansión ou regresión demográfica da especie. As alteracións do hábitat (redución
de espazos óptimos de cría, cambios do réxime hídrico, etc.) e as molestias vinculadas con actividades humanas, son outras causas a ter en conta.
Resulta bastante sensible ás molestias e extremadamente vulnerable á acción dos depredadores terrestres (cans, gatos e ratas). A esta situación, engádese as escasas localidades que presentan condicións óptimas para a nidificación, o que dificulta a colonización de novas zonas. Ao ser unha especie adaptada a ocupar hábitats inestables, a localización das súas colonias adoita variar cada ano, en función de condicións ambientais eventuais, o que pode comprometer a seguridade das mesmas. A produtividade das colonias depende da dispoñibilidade de alimento nas zonas de cría, particularmente de peixes clupeiformes.
Moitas poboacións destas especies están sometidas a condicións de sobrepesca, o que forzou moratorias pesqueiras, cuxos efectos nos charranes están por valorar. Ademais, as colonias adoitan localizarse en contornas agrícolas, particularmente de arrozales, nos que un uso intensivo de praguicidas pode afectar os recursos tróficos das colonias.
Algúns procesos naturais, como a inundación,as condicións meteorolóxicas adversas ou a acción dos depredadores,poden ter unha maior repercusión derivada da localización extrema das colonias. A alteración antrópica do hábitat pode acentuar a acción destes procesos, coa inundación ou desecación artificial de lugares de cría, a introdución de depredadores ou a potenciación doutros como ratas e Gaivotas
0 comentarios:
Publicar un comentario