Xylota sp

Xylota sp

Macho

Família: Syrphidae 
Xénero: Xylota

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Attactagenus sp

Este gurgullo é un membro do Xénero Attactagenus, pertencente á familia Curculionidae.

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Megachilini

Tribu Megachilini

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Anthophorinae

Subfamilia Anthophorinae

Esta subfamilia contén un gran número de abellas, estas son robustas e peludas, na súa gran maioría, son solitarias, pero en ocasións son parasitas ou comunais.

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Halictidae

Familia Halictidae

É un grande familia cosmopolita na que a maioría das especies son solitarias. Algunhas son de cores verdes metálicas brillantes outras son de cor escura. Miden entre 4 e 10 milímetros de longo. As femias teñen órganos colectores de pole nas patas posteriores, chamados scopas, abundantes pelos longos que serven para reter o pole. A maioría fan os seus niños no chan, construíndo un túnel principal, vertical e outros laterais. En cada un dos laterais constrúen unha cela e depositan unha masa de pole e un ovo. Algunhas son atraídas pola suor e por iso en inglés chámanas "sweat bees" ou abellas da suor.

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Halictinae

Subfamilia Halictinae

Halictinae é unha subfamilia da familia Halictidae.

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Megachilidae

Familia Megachilidae

Pertencen ao grupo de abellas de lingua longa. 

Transportan o pole nunha escopa situada no abdome, a diferenza da maioría das abellas que teñen ese órgano nas patas posteriores. 

Son abellas solitarias que fan os seus niños en talos ocos ou noutras cavidades, como cunchas de caracol, termiteiras, etc. polo que se lles chama abellas albaneis.

http://es.wikipedia.org/wiki/Megachilidae

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Andrenidae

Familia Andrenidae

É unha ampla familia de abellas case cosmopolita (ausente en Australia), non parasitas, a maioría das cales habitan en áreas mornas ou áridas. 

Son polinizadores relativamente especializados, pois recollen pole dunhas poucas especies de plantas. 

Son ademais das poucas familias de abellas que non teñen especies cleptoparásitas.

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Avespa excavadora

Avespa excavadora,(Prionyx kirbii)

A avespa escavadora Prionyx kirbii é un animal fascinante, aínda que resulta difícil decidir se o é máis polo seu aspecto ou polo seu comportamento. A cabeza, o tórax, as patas e a incrible cintura esvelta son negros, mentres que o abdome, alzado como un globo inchado sobre o tubo da cintura, ten cores caoba e negro con liñas brancas.

Vive de forma solitaria en zonas de matogueiras secas onde existan calveros de chan nu. A femia examina coidadosamente o chan e selecciona o punto onde vai escavar o seu burato. En posición boca abaixo e completamente vertical, agarra coas súas potentes mandíbulas un gran de area ou unha terra, á vez que bate as ás a toda velocidade, tanto que poden oírse zumbar, pero non ver. O resultado é o dun trade; consegue un burato perfectamente cilíndrico e vertical, de diámetro abondo para entrar nel. Coas patas anteriores retira a terra esmiuzada. Segue outra sesión de trade, e así sucesivamente ata obter un burato duns 3 cm de profundidade. Seguidamente busca unha ou máis piedrecitas de tamaño axeitado que, ben encaixadas, serán a porta. Prionyx kirbii xa escavou un niño. O paso seguinte será a captura dunha presa, normalmente unha lagosta pequena, á que paraliza coa súa picada e transporta ata o burato. Introduce a presa no niño e, ao seu lado, pon un ovo. Finalmente, arranxa a superficie para disimular o seu traballo. Ao nacer, a larva dispoñerá dunha casa segura e á medida, e de alimento.

Familia: Sphecidae
Subfamilia: Sphecinae 

http://ichn.iec.cat/bages/brolles/Imatges%20grans/cPrionyx%20kirbii.htm

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Sicus ferrugineus

Sicus ferrugineus

O corpo é principalmente de cor marrón, avermellada ou amarelo-marrón. A cabeza é grande e de cor amarela, cunha especie de burbulla na fronte, as meixelas estreitas e antenas curtas. 

Os grandes ollos son de cor avermellada. 

Cando está en posición de repouso normalmente o abdome dóbrase cara a adiante. Os adultos crecen ata 8-13 milímetros de longo e poden ser encontrados a partir de maio a setembro, aliméntanse de néctar ou o pole de diversas especies. A súa larvas son endoparasitos de abellóns do xénero Bombus. 

Familia: Conopidae 
Subfamilia: Myopinae

http://en.wikipedia.org/wiki/Sicus_ferrugineus

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Mosca da carne

Mosca da carne,(Calliphora vomitoria)

Tanto o tórax coma o abdome desta mosca que supera o centímetro de tamaño corporal, son de cor azul metálica, con gran cantidade de pelillos negros, máis sobre o abdome. Posúen un sentido do olfacto moi desenvolvido. 

Estas moscas resultan moi impopulares xa que se alimentan de detrito e carne en descomposición, e poden doadamente ser portadoras de diversas enfermidades; aínda que gustan tamén do néctar das flores. Así mesmo, depositan os seus ovos sobre calquera podremia para que sirva de alimento ás larvas. Non obstante, desempeñan un importante papel no mundo natural, pois aceleran os procesos de descomposición.

As larvas desenvólvense en dous ou tres semanas, entón despréndense do cadáver e realizan a fase de pupa no substrato. Adoitan ter varias xeracións por ano.

Familia: Calliphoridae 
Subfamilia: Calliphorinae

  This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Tábano

Tábano,(Asilus crabroniformis)

Estes incribles cazadores poden alcanzar os 3 centímetros de tamaño. Presentan a cabeza e o pronoto de cor alaranxada, e a parte final do abdome amarelenta, coa base negra. Todo o corpo está recuberto de fortes pelillos. As patas son amarelentas e as ás presentan as celas posteriores afumadas. Locen tres ocelos nun saliente situado entre os grandes ollos compostos, e unha curta trompa moi quitinizada. O abdome estréitase cara á parte posterior, e remata en punta aguda no caso das femias. Cazan ao voo outros insectos suxeitándoos coas súas fortes patas. Despois detéñense para chupalos coa súa poderosa trompa succionadora. 

Familia: Asilidae 

Subfamilia: Asilinae

http://herramientas.educa.madrid.org/~fernando/animalandia/ficha.php?id=4097

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Bolboreta perlada ou castaña,(Boloria selene)

Bolboreta perlada ou castaña,(Boloria selene)

É unha bolboreta polimorfa de entre 30 e 40 mm de envergadura beirada. 

Vive en claros de bosque e prados húmidos dende o nivel do mar ata os 1.800 mts. de altitude. Voa de Abril a Setembro en dúas xeracións anuais.

Aliméntase de todo tipo de Violetas, Viola canina, Fragaria vesca, Fresas silvestres..... É moi abundante no Norte Peninsular. Aparece en gran parte de Europa Central dende Gran Bretaña ata Romanía, pero está ausente do sur de España, Italia e Grecia.

Familia: Nymphalidae 
Subfamilia: Limenitidinae

http://es.wikipedia.org/wiki/Boloria

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.

Bolboreta aurora ou musgosa,(Anthocharis cardemines)

Bolboreta aurora ou musgosa,(Anthocharis cardemines)

A bolboreta aurora ou bolboreta musgosa (Anthocharis cardamines) é unha especie de lepidóptero ditrisio da familia Pieridae

Recibe o seu nome das manchas verdosas en exterior das ás, que dá a aparencia de mofo, e é de grande utilidade como camuflaxe entre a vexetación. Nos machos o ápice do interior das ás dianteiras é dunha cor laranxa forte. Esta coloración non se encontra presente nas femias, as ás nas femias son brancas, con tons negros ou grises na punta. O macho é capaz de esconder a cor laranxa das súas ás dianteiras escondéndoas baixo as traseiras.

Familia: Pieridae 

Subfamilia: Pierinae 
Xénero: Anthochari

http://es.wikipedia.org/wiki/Anthocharis_cardamines

This obra by susete70 is licensed under a Creative Commons Reconocimiento-No comercial-Compartir bajo la misma licencia 3.0 España License.